Ik wou ook even mijn verhaal neerschrijven.
Op 20 april 2020 ben ik bevallen van een dochtertje Louise. Mijn zwangerschap ik vlekkeloos verlopen. Ook al ben (of misschien eerder dankzij) ik in volle CORONA bevallen vond ik na de bevalling de rust die ik even nodig had na toch een moeilijke bevalling.

Louise was een sterrenkijker waardoor de arbeid lang duurde en ze voor ik kon persen nog manueel moest gedraaid worden door de gynaecoloog (geen pretje). Ook bleef ik op mijn 9 cm opening zitten dus ik moest eerst mijn laatste cm opening moest wegblazen ondanks hevige persweeën voor ik aan de bevalling kon beginnen. Om 21u45 is men kleine meid geboren. Maar door ik op het einde zo moe was en niet wou of kon verder persen heeft de verpleegster op mijn buik moeten duwen om mee te helpen. Omdat ik dus alles dicht kneep van pijn en spanning had ook onze kleine meid even geen zuurstof gehad en dus moest ze even een maskertje opzetten en 1 nachtje in de couveuse.

 

Op 22 april konden we dan eindelijk naar huis. Ik had zoveel pijn omdat ik diep ingescheurd was en had daarbovenop enorm veel last van aambeien. Ook was mijn epidurale verkeerd gestoken waardoor ik een maand lang een stijve nek had en amper kon bewegen.

Wat waren we blij met onze zelfstandige vroedvrouw op dat moment, ze leek wel een reddende engel. Ze heeft er alles aan gedaan om ons te helpen met medische opvolging, lichamelijke ongemakken en praktische tips maar nog veel meer door te luisteren naar mijn verhaal zodat ik alles een plaatske kon geven en eindelijk kon genieten van ons kleine prinsesje!